Πώς η εσωτερική αντίσταση παράγεται;

Η εσωτερική αντίσταση της μπαταρίας περιλαμβάνει την ωμική αντίσταση και την αντίσταση πόλωσης. Υπό τους σταθερούς όρους θερμοκρασίας, η ωμική αντίσταση είναι ουσιαστικά σταθερή, και η αντίσταση πόλωσης ποικίλλει με τους παράγοντες που έχουν επιπτώσεις στο επίπεδο πόλωσης.
Η ωμική αντίσταση αποτελείται κυρίως από την αντίσταση επαφών κάθε μέρους του υλικού ηλεκτροδίων, του ηλεκτρολύτη, της αντίστασης διαφραγμάτων, του τρέχοντος συλλέκτη, και της σύνδεσης των ετικεττών, και συσχετίζεται με το μέγεθος, τη δομή, και τον τρόπο σύνδεσης της μπαταρίας.

Η εσωτερική σύνθετη αντίσταση επηρεάζεται από τις σωματικές ιδιότητες του ηλεκτρολύτη, και όσο μικρότερο το μέγεθος μορίων του υλικού ηλεκτρολυτών, τόσο χαμηλότερη η σύνθετη αντίσταση. Το μέγεθος σιταριού ελέγχεται από τον κατασκευαστή μπαταριών κατά τη διάρκεια της επεξεργασίας της υλικής σκόνης ηλεκτρολυτών.
Η ελικοειδής δομή των ηλεκτροδίων χρησιμοποιείται χαρακτηριστικά για να μεγιστοποιήσει τη επιφάνεια, με αυτόν τον τρόπο μειώνοντας την εσωτερική σύνθετη αντίσταση. Αυτή η προσέγγιση μειώνει την παραγωγή θερμότητας και επιτρέπει τα γρηγορότερα ποσοστά δαπανών και απαλλαγής.
Στις χαμηλές θερμοκρασίες, το υλικό μέσα στην μπαταρία είναι κακώς ενεργό, έτσι μπορεί να είναι πολύ ανεπαρκές στις χαμηλές θερμοκρασίες. Δεδομένου ότι η θερμοκρασία αυξάνεται, η αποδοτικότητα μπαταριών αυξάνεται και οι εσωτερικές αυξήσεις ταχύτητας αντίδρασης. Μια κακή επίδραση είναι ότι η μπαταρία self-discharge επίσης αυξάνεται.
Δεδομένου ότι οι περισσότερες από τις ενεργές χημικές ουσίες έχουν ενσωματωθεί στο ηλεκτρόδιο στο τέλος της απαλλαγής για να διαμορφώσουν μια σταθερή κατάσταση, το ελεύθερο ενεργό υλικό είναι όλο και λιγότερο. Επομένως, η εσωτερική αντίσταση της μπαταρίας αυξάνεται επίσης σημαντικά στο τέλος της απαλλαγής, η οποία είναι επίσης ο κύριος λόγος για τη γρήγορη πτώση της τάσης μπαταριών στο τέλος της απαλλαγής. ο λόγος.